κατασκίδναμαι

κατασκίδναμαι (Α)

κατασκορπίζομαι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + σκίδναμαι, αρχαιότερος τ. τού σκεδάννυμαι «σκορπίζομαι»].